Πώς να θεραπεύσετε υπολειπόμενο βήχα σε παιδί και ενήλικα μετά από ARVI

1. Ο μηχανισμός εμφάνισης της νόσου
2. Τι είναι ο υπολειπόμενος βήχας;
3. Μέθοδοι θεραπείας
4. Συμπληρωματικές συστάσεις
5. Προληπτικά μέτρα

Οι γονείς έχουν συχνά μια ερώτηση, γιατί το παιδί συνεχίζει να βήχει μετά τη θεραπεία και πώς να θεραπεύει τον υπολειπόμενο βήχα σε ένα παιδί; Απαντήσεις μπορείτε να βρείτε παρακάτω.

Ο μηχανισμός εμφάνισης της νόσου

Τα αναπνευστικά συστήματα ενός παιδιού και ενός ενήλικα έχουν την ίδια δομή και περιλαμβάνουν τους αεραγωγούς και τους πνεύμονες. Το πρώτο αποτελείται από τη ρινική κοιλότητα, το ρινοφάρυγγα, το στοματοφάρυγγα και τη στοματική κοιλότητα, τον λάρυγγα, την τραχεία και τους βρόγχους. Η λειτουργία της αναπνευστικής οδού είναι η διεξαγωγή, η προθέρμανση, η υγρασία και ο καθαρισμός του αέρα που εισέρχεται στους πνεύμονες. Στους πνεύμονες, η ανταλλαγή αερίων λαμβάνει χώρα απευθείας: το οξυγόνο εισέρχεται στο ρεύμα του αίματος και το διοξείδιο του άνθρακα απομακρύνεται.

Για βέλτιστη απόδοση των παραπάνω καθηκόντων, οι αεραγωγοί έχουν ορισμένα δομικά χαρακτηριστικά. Έτσι, η ρινική κοιλότητα είναι επενδεδυμένη με μια βλεννογόνο μεμβράνη, καλυμμένη με ένα πλήθος κελυφών, η λειτουργία της οποίας είναι ο καθαρισμός του εισπνεόμενου αέρα. Επίσης υπάρχουν βλεννώδεις αδένες που εμπλέκονται στην απελευθέρωση αέρα από παθογόνους μικροοργανισμούς. Κάτω από την βλεννογόνο είναι το χοριοειδές πλέγμα, παρέχοντας θέρμανση του αέρα.

Αλλά δεν είναι πάντα πλήρης καθαρισμός του αέρα κατά τη διέλευση από τη ρινική κοιλότητα. Επομένως, στον φάρυγγα, στον λάρυγγα, στους βρόγχους και ακόμη και στον υπεζωκότα (επένδυση των πνευμόνων), υπάρχουν υποδοχείς που ανταποκρίνονται στα ερεθίσματα τόσο από το εξωτερικό όσο και από το εσωτερικό. Ως αποτέλεσμα του ερεθισμού αυτών των υποδοχέων, εμφανίζεται αιχμηρή συστολή των θωρακικών μυών και του διαφράγματος και ο αέρας, μαζί με το ερέθισμα, βγαίνει από τους πνεύμονες - εμφανίζεται ένας βήχας. Έτσι, ένας βήχας είναι μια προστατευτική αντίδραση του σώματος.

Τι είναι ο υπολειπόμενος βήχας;

Κατά τη διάρκεια της αναπνευστικής νόσου, επηρεάζεται πρώτα η ανώτερη αναπνευστική οδός (ρινική κοιλότητα και φάρυγγα), τα παιδιά αναπτύσσουν ρινική καταρροή και πονόλαιμο. Με εξασθενημένα παθογόνα ανοσίας, τα οποία είναι συνήθως ιοί, εμπίπτουν στην κάτω αναπνευστική οδό - την τραχεία και τους βρόγχους. Συχνά, σε 2-3 ημέρες ασθένειας, μια ιογενής λοίμωξη περιπλέκεται από μια βακτηριακή λοίμωξη. Η βλεννογόνος μεμβράνη της τραχείας και των βρόγχων φλεγμονώδη, είναι ένα υπόστρωμα για την αναπαραγωγή των παθογόνων μικροοργανισμών, καθίσταται οίδημα. Το ιξώδες και η ποσότητα της βλέννης σε απόκριση της φλεγμονώδους διαδικασίας αυξάνεται και, για να αποφευχθεί η απόφραξη του αυλού της αναπνευστικής οδού, εμφανίζεται ένας βήχας.

Μετά την εξουδετέρωση των αιτιολογικών παραγόντων της νόσου, η βλεννογόνος μεμβράνη της κατώτερης αναπνευστικής οδού δεν αποκαθίσταται αμέσως, έτσι ώστε κατά το χρόνο που χρειάζεται για την αναγέννηση, παραμένει πιο ευαίσθητη στις επιδράσεις οποιωνδήποτε ερεθιστικών, είτε είναι πολύ ψυχρός αέρας, είτε έντονη οσμή ή σκόνη. Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά συνεχίζουν να βήχουν. Σε αυτή την περίπτωση, ο βήχας εμφανίζεται από καιρό σε καιρό και δεν συνοδεύεται από διαχωρισμό των πτυέλων, δεν υπάρχουν άλλα συμπτώματα της νόσου. Ακόμη και χωρίς καμία θεραπεία, η παρουσία υπολειπόμενου βήχα σε ένα παιδί εξαφανίζεται τελείως.

Τι, λοιπόν, εξαρτάται από το πόσο υπολειπόμενος βήχας θα επιμείνει; Πρώτον, από την ένταση της ανοσίας και τη συχνότητα των αναπνευστικών ασθενειών, και δεύτερον από τις συνθήκες διαμονής. Εάν η θέση του παιδιού είναι καπνιστή, σκονισμένη, τότε η περίοδος ανάκτησης παρατείνεται.

Πρέπει να θεραπεύσω τον υπολειπόμενο βήχα σε ένα παιδί; Αν αυτά είναι πραγματικά υπολειπόμενα αποτελέσματα μετά την ασθένεια, τότε δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε φαρμακολογικά φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή για να αποφύγετε αρνητικές συνέπειες. Ωστόσο, αξίζει να υποστηρίξουμε το αδύναμο σώμα του παιδιού στο δρόμο της ανάκαμψης.

Μέθοδοι θεραπείας

Υπάρχουν ορισμένα απλά μέτρα που θα βοηθήσουν στη θεραπεία του υπολειπόμενου βήχα μετά από ARVI και άλλες παθολογίες:

1. Μια από τις απλούστερες, αλλά αποτελεσματικές μεθόδους που προωθούν την ανακούφιση του βήχα, είναι η τακτική αερισμός του δωματίου στο οποίο βρίσκεται το παιδί. Ο αερισμός πραγματοποιείται 3-4 φορές την ημέρα και πάντα πριν τον ύπνο. Στη ζεστή εποχή, τα παράθυρα δεν μπορούν να κλείσουν, αλλά πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε να μην υπάρχουν σχέδια λόγω των παραθύρων που παραμένουν ανοιχτά.
2. Είναι απαραίτητο να αποκλειστεί η επαφή του παιδιού με καπνό τσιγάρου, εγκαύματα κουζίνας και σκόνη, τα οποία παραμένουν τα πιο ισχυρά ερεθιστικά του αναπνευστικού βλεννογόνου.
3. Αποφύγετε ξαφνικές αλλαγές στη θερμοκρασία του αέρα. Λαμβάνοντας υπόψη αυτή τη σύσταση, θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί κατά τον αερισμό κατά τη διάρκεια της ψυχρής περιόδου.
4. Το επόμενο σημαντικό σημείο είναι η συμμόρφωση με το επίπεδο υγρασίας. Το ζήτημα αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου, καθώς οι μπαταρίες εργασίας στεγνώνουν τον ήδη μαλακά υγρό αέρα. Για τον προσδιορισμό της στάθμης της υγρασίας αέρα χρησιμοποιείται υγρόμετρο. Κανονικά, η υγρασία δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 50%. Για να διατηρήσετε αυτήν την ένδειξη εντός των ορίων αποδεκτών τιμών, εφαρμόστε υγραντήρες ή βάλτε μια υγρή πετσέτα πάνω στην μπαταρία.
5. Είναι απαραίτητο να εμποδιστεί το παιδί να έρθει σε επαφή με διάφορα αλλεργιογόνα που ερεθίζουν την βλεννογόνο της αναπνευστικής οδού ενός υγιούς ατόμου και επηρεάζουν ακόμη περισσότερο επιθετικά την κατεστραμμένη μεμβράνη.
6. Η άσκηση της φυσικής θεραπείας και οι ασκήσεις αναπνοής έχουν πολύ θετικό αποτέλεσμα. Τέτοιες ασκήσεις βελτιώνουν αποτελεσματικά την ανοσολογική άμυνα του σώματος, έχουν τονωτικό αποτέλεσμα και βελτιστοποιούν τη λειτουργία του αναπνευστικού συστήματος.
7. Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για την επιτάχυνση της αποκατάστασης της αναπνευστικής οδού είναι το δονητικό μασάζ. Αυτό γίνεται με τον ακόλουθο τρόπο: με άκρη παλάμης, ελαφρώς πινελιά στις νευρώσεις στο πλάι της σπονδυλικής στήλης, η διάρκεια της διαδικασίας είναι 1-2 λεπτά.
8. Είναι πολύ χρήσιμο να διογκώσετε μπαλόνια για να εκπαιδεύσετε και να αποκαταστήσετε τα αναπνευστικά όργανα. Αλλά θα πρέπει να είστε όσο το δυνατόν πιο προσεκτικοί, καθώς το μπαλόνι μπορεί να προκαλέσει υπεραερισμό των πνευμόνων. Μια εναλλακτική μέθοδος είναι να παίζετε τα όργανα των αιολικών παιχνιδιών - τρομπέτα, αρμονική. Το ίδιο αποτέλεσμα έχει ένα σφύριγμα.
9. Η δίαιτα του παιδιού πρέπει να είναι ισορροπημένη, να περιλαμβάνει όλες τις απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα σε επαρκείς ποσότητες. Φρέσκα φρούτα και λαχανικά πρέπει να υπάρχουν στο τραπέζι του μωρού.
10. Με τον διορισμό ενός γιατρού, μπορείτε να υποβάλετε μια φυσιοθεραπεία, αυτό θα έχει μια γενική ενίσχυση και θα επιταχύνει την τελική ανάκαμψη.
11. Από καιρό σε καιρό αξίζει να τρίβετε το στήθος και τα πόδια του μωρού με ασβέστη ή αρκουδάκι, στη συνέχεια, φροντίστε να το τυλίξετε. Αυτή η απλή διαδικασία βοηθάει στην επίτευξη ενός εξαιρετικού αποτελέσματος θέρμανσης και να απαλλαγεί από τον βήχα, εάν αυτή η κατάσταση επιμένει μετά από το SARS.
12. Είναι απαραίτητο να δώσετε στο παιδί ένα ζεστό ρόφημα σε επαρκή ποσότητα: το βράδυ - ένα ποτήρι ζεστό γάλα, μπορείτε να προσθέσετε μέλι, χυμό κρεμμυδιού ή μια κουταλιά βουτύρου, καθώς και βούτυρο κακάο, σόδα ή κατσικίσιο λίπος. Εναλλακτική λύση για το γάλα είναι το eggnog - ένα ποτό που παρασκευάζεται από κρόκους αυγών και ζάχαρη, γνωστό για την ικανότητά του να βοηθάει στο βήχα.

Συμπληρωματικές συστάσεις

Υπάρχουν μερικά φάρμακα που μπορούν να κάνουν τις θεραπείες του βήχα πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά:

1. Ελλείψει αλλεργικής αντίδρασης στα φυτά, είναι χρήσιμο να πραγματοποιούνται εισπνοές χρησιμοποιώντας βότανα όπως κρόκος, ευκάλυπτος, ραβδώσεις. Η εισπνοή με αιθέρια έλαια από έλατο, φασκόμηλο, πεύκο έχει θετική επίδραση. Χρησιμοποιείται επίσης ένα μείγμα βοτάνων, όπως ένα μείγμα από χαμομήλι, το γέμιση του Αγίου Ιωάννη και το ασβέστη είναι πολύ χρήσιμο για τη θεραπεία του βήχα. Ο ατμός δεν πρέπει να είναι ζεστός, μόνο ζεστός. Εάν χρησιμοποιείται νεφελοποιητής για εισπνοή, τότε πρέπει να είναι συμπιεστής ή συσκευή υπερήχων.
2. Δεν είναι κακό βοηθά στην έγχυση των πράσινων κώνων. Για την παρασκευή του 1 κουταλιά της σούπας. l θρυμματισμένοι κώνοι το βράδυ ρίχνουμε ένα ποτήρι βραστό νερό και αφήνουμε μέχρι το πρωί. Το μέλι προστίθεται πριν από τη χρήση.
3. Ένα μείγμα χυμού καρότου και χυμού ραπανάκι έχει επίσης ένα θεραπευτικό αποτέλεσμα, η σύνθεση είναι καρυκεύματα με μέλι.
4. Εάν είναι απαραίτητο, μόνο μετά από τη συμβουλή ενός γιατρού, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διάφορα αποχρεμπτικά φάρμακα: σιρόπια, μείγματα, δισκία. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συνταγογραφήσετε τέτοια φάρμακα στο παιδί σας, όπως και με τη φυματίωση, η χρήση φαρμάκων σε αυτή την ομάδα μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία. Μην παίρνετε τα αποχρεμπτικά και τα αντιβηχικά φάρμακα ταυτόχρονα, καθώς η συνδυασμένη χρήση τους μπορεί να οδηγήσει σε συμφόρηση στους πνεύμονες και ενδεχομένως στην πνευμονία.

Οι γονείς πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί για να αξιολογήσουν την κατάσταση του βήχα βήχα.

Εάν δεν υπάρχουν άλλα συμπτώματα της νόσου, αλλά το παιδί συνεχίζει να βήχει για περισσότερο από 3 εβδομάδες, αυτό θα πρέπει να ειδοποιείται σχετικά με την εξέλιξη πιθανών επιπλοκών της ασθένειας. Επιπλέον, ένας παρατεταμένος βήχας μπορεί να οφείλεται σε καρδιαγγειακές παθήσεις, ασθένειες του θυρεοειδούς, φυματίωση ή ογκολογική διαδικασία. Πώς να θεραπεύσει αυτές τις ασθένειες, είναι γνωστό μόνο στους στενούς ειδικούς. Συνεπώς, η θεραπεία τέτοιων καταστάσεων πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από γιατρό.

Προληπτικά μέτρα

Έτσι, εξετάζονται οι ακόλουθες ερωτήσεις: πώς να βήχετε βήχα, πώς να θεραπεύετε τον υπολειπόμενο βήχα και κάποιους άλλους. Τώρα μένει να συζητήσουμε πώς να αποτρέψουμε την επαναμόλυνση των παιδιών.

Μια από τις σημαντικές πτυχές αυτού του ζητήματος είναι η σκλήρυνση του μωρού. Πρέπει να σκληρύνετε μόνο τα υγιή παιδιά και να τα κάνετε σταδιακά.

Επιπλέον, θα πρέπει να παρέχει μια πλήρη ισορροπημένη διατροφή του παιδιού. Προκειμένου να αποφύγετε εκ νέου μόλυνση, θα πρέπει να περιορίσετε την επικοινωνία του θεραπευμένου μωρού με τα παιδιά που είναι ανθυγιεινά.